Urinecontrole? Aan deze procedure mag je je verwachten.

De procedure van een urinecontrole

• Stap 1: identiteitscontrole

  Als je in het dopingcontrolestation toekomt, dan controleert de controlearts eerst (nadat die zich gelegitimeerd heeft) jouw identiteit. Je moet hem/haar een identificatiedocument met foto voorleggen en het dopingcontroleformulier wordt ingevuld.

• Stap 2: opvangbeker kiezen

  Je kiest als sporter zelf een voorverpakte opvangbeker.

• Stap 3: opvangbeker openen

  Je verwijdert de verpakking van de opvangbeker.

• Stap 4: staalafname onder toezicht

  Onder toezicht van iemand van het controleteam plas je minstens 90 cc in de opvangbeker. De toezichthouder of getuige is iemand van hetzelfde geslacht. Hij/Zij mag alle voorzorgsmaatregelen treffen om mogelijk bedrog of onwil uit te sluiten. Zo kan hij/zij je bijvoorbeeld vragen om bij het plassen alle kleren te verwijderen vanaf de knieën tot halverwege de borst, en van de handen tot de ellebogen.

   

  Als je de boel probeert te belazeren, dan wordt dat gezien als een dopingpraktijk. Kan je daarentegen onvoldoende plassen, dan wordt de partial sample kit of tijdelijke bewaarset gebruikt.

• Stap 5: keuze van flesjes

  Je kiest zelf een verzegelde verpakking met 2 flesjes erin.

• Stap 6: openen van de verpakking

  Je opent de verzegelde verpakking.

• Stap 7: controle van codenummers

  Samen met de controlearts kijk je de codenummers op de verpakking na en controleer je de flesjes en afsluitdoppen. De controlearts noteert het unieke codenummer op het dopingcontroleformulier. De verpakking en de rode ringen rond de hals van de flesjes mogen nu verwijderd worden.

• Stap 8: verdelen van het staal over de flesjes

  Je zet het afsluitdeksel op de opvangbeker met urine. Via de opening in het afsluitdeksel verdeel je de urine over de 2 flesjes. Dat verloopt telkens op dezelfde manier. Eerst giet je minstens 30 ml urine in het B-flesje. Dat is minstens tot aan het streepje aan de onderkant van het blauwe label. Daarna giet je de rest van de urine (minstens 60 ml) in het A-flesje. Het niveau moet het streepje aan de bovenkant van het rode label bereiken.

   

  Is de urine over de flesjes verdeeld, dan verzegel je beide flesjes door de afsluitdoppen stevig toe te draaien zodat ze niet meer geopend kunnen worden. Als je de flesjes ondersteboven kan houden zonder dat ze lekken, dan heb je ze goed verzegeld.

   

  Alle voorgaande handelingen, waarbij de opvangbeker of de flesjes worden aangeraakt, zijn handelingen die je als sporter zelf doet. Je mag het ook aan iemand van het controleteam overlaten, maar dan wordt dat duidelijk genoteerd op het dopingcontroleformulier.

• Stap 9: bepalen van densiteit

  De controlearts bepaalt de densiteit (dichtheid) van de urine met een refractometer en noteert het resultaat op het dopingcontroleformulier.

   

  Is de densiteit lager dan 1,005 (op de refractometer), dan moet de arts je urinestaal weigeren. Je wordt dan gevraagd om een nieuw staal af te leveren, tot het aan de vereiste densiteit voldoet of tot de controlearts beslist om geen nieuw staal meer af te nemen. Als het volume minstens 150ml is volstaat een densiteit van 1,003. Zoveel mogelijk plassen is dus de boodschap.

   

  Ook bij twijfel over de integriteit of afkomst van je urinestaal kan de controlearts je om een bijkomend staal vragen.

• Stap 10: opsturen naar labo

  De controlearts kijkt na of beide flesjes goed gesloten zijn. Hij plaatst ze terug in de verpakking, zodat ze naar het labo gebracht kunnen worden.